احتمالا بارها از مدعيان روشنفكري شنيده ايد :
لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ... ( در قبول دین اکراهى نیست )
اما جوابي كه بايد به اين مدعيان داد :
✳️ این آیۀ شریفه ناظر به اختیار تکوینی انسان
در “پذیرش”، یا “عدم پذیرش” دستورات دینی است.
✳️ انسان، از نظر تشریعی مختار نیست و اجازه ندارد که به احکام الهی پشت کند.
✅ انسان در انتخاب دین خود اختیار دارد.
✅ انسان حق ندارد دینی را بر خلاف دین حق انتخاب کند.
✅ خدای متعال راه هدایت را از راه گمراهی آشکار کرده: «قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ»
❌ مثال:
تمامی کسانی که رانندگی می کنند، دارای اختیار هستند
و در اختیار خود، مُکره نیستند. یعنی می توانند تخلف کنند
و می توانند تخلف نکنند: (لا اکراه فی الدین)
اما در عین حالی که اختیار دارند، شرعا و عقلا اجازۀ تخلف ندارند.
و قانون، این حق را برای خود قائل است که متخلف را مجازات کند.
🔴 آگاهي سازي وظيفه همه ماست؛ منتشر كنيد.
شايد...........
+
نوشته شده در هفتم خرداد ۱۳۹۶ساعت توسط شاید شب
|